The Jacket

em kei

dizzy games

νίκος παπαδόπουλος

.

diamonds are forever

Το στάδιο της παιδικότητας και η εφηβεία είναι μεταβατικές περίοδοι που καθορίζουν τη ζωή του ενήλικα. Γι’ αυτό όλοι σχεδόν οι καλλιτέχνες σε όλες τις εποχές έχουν ασχοληθεί με το θέμα της ενηλικίωσης. Προσωπικά με ενδιαφέρει αυτό το πέρασμα από την παιδικότητα στην εφηβεία γιατί σηματοδοτεί την πρώτη ρήξη με τον εαυτό μας, και έτσι τη δημιουργία της ταυτότητάς μας. Είναι ένα στάδιο εσωτερικών συγκρούσεων που μας σημαδεύουν για όλη μας τη ζωή.
Η δουλειά μου (είναι αναπόφευκτο) έχει πάντα στοιχεία που αφορούν σε αυτά. Το θέμα πάντως σε αυτή την περίπτωση το είδα από την πλευρά μιας 27χρονης και όχι προσπαθώντας να σκεφτώ ως παιδί ή ως έφηβη.

Από ταινίες αυτή που εξετάζει σε βάθος και χωρίς αναστολές τον κόσμο της παιδικής ηλικίας είναι το “Tideland” και ο “Βαρώνος Μιγχάουζεν” του Terry Gilliam, αλλά και το “Akira” του Katsuhiro Otomo (γιαπωνέζικο manga). Επίσης οι ταινίες του Jan Svankmayer.
Τα εικαστικά έργα που έχουν εύστοχα σχόλια για το θέμα είναι : τα βίντεο και τα γλυπτά του Paul McCarthy, τα κουκλάκια του Mike Kelley και του Tony Oursler,
τα γλυπτά του Takashi Murakami, της Niki de sant Phalle και της Patricia Piccinini,
όπως και τα χαρακτικά (και τα γλυπτά) των αδερφών Chapman, και οι ζωγραφιές του Yoshitomo Nara.
Από βιβλία εκτός από τα κείμενα του Lacan, του Froyd και του Jung (που δεν είναι λογοτεχνία), τα παραμύθια του Αισώπου και των αδερφών Γκριμ είναι αυτά που σκέφτομαι μόλις ακούω παιδική ηλικία. Πάντως το αγαπημένο μου βιβλίο όταν ήμουν μικρή ήταν “Ο μικρός βρικόλακας” (μια σειρά βιβλίων με ένα παιδί που κάνει παρέα με ένα βρικόλακα), και το αγαπημένο μου παραμύθι “H ωραία κοιμωμένη”.

σταυρούλα παπαδάκη

days to come

Δε ξέρω, μ'αρέσει να παίζω με κούκλες και όπως τα παιδιά, προβάλω πάνω τους τη πραγματική ζωή, που είναι ο ρόλος των παιχνιδιών. Σαν άσκηση για κάτι που έπεται. Στη περίπτωσή μου όμως, η πραγματική ζωή ειναι ήδη εδώ

θάνος σαμαράς

Pink - μασημενο ροζ

Tο θράσος,η αφέλεια,η αμηχανία και η αθωότητα των εφηβικών χρόνων.
Σκληρότητα, μεταβλητότητα, αντίδραση, η εφηβεία δοσμένη μέσα από τα χαρακτηρίστηκα της

the favorites
τα ξαναζωγραφισμενα κομικς της δεκαετιας του 70 της Δήμητρας Μπάρμπα


ιωάννα μύρκα

It's Flou!

δέσποινα στόκου

My Mellow Life

Στην έκθεση Turning Twelve εξετάζεται η αθωότητα στην ανυποψίαστη παιδική ηλικία, η διαδικασία ωρίμανσης, η διαμόρφωση του ανθρώπινου ψυχισμού, το πέρασμα μέσα από την εφηβεία στην ωρίμανση και στον κόσμο των ενηλίκων.
Παιδικοί έρωτες αλλά και εφηβική εγκληματικότητα, εμμονές, ιδεοληψίες αλλά και επαναστατικότητα, ημερολόγια με τρυφερά ποιήματα αλλά και runaways, αποκάλυψη της σεξουαλικότητας αλλά και απόπειρες αυτοκτονίας.
Εικόνες και αναφορές για την παιδικότητα που υπάρχει στην ψυχισμό κάθε ενήλικα και στην εφηβεία που ίσως διαρκεί αιώνια. Ένα κρυφό πέρασμα ανάμεσα στον κόσμο των παιδιών και τον κόσμο των ενηλίκων.
Παραμύθια, παιχνίδια, περιέργεια, πρώτος έρωτας, μυθοποιημένα είδωλα, επαναστάσεις.
Μια ρευστή συναισθηματική κατάσταση.

******************************************


Στο πρώτο μέρος, My Mellow Life, οι καλλιτέχνες αναβιώνουν την χαμένη παιδικότητά τους μέσα από σύμβολα και κώδικες ακόμη και αντικείμενα φετίχ -προσωπικά και πολλές φορές αυτοαναφορικά- που σχετίζονται με την «γλυκιά» τους ζωή. Τον Θάνο Σαμαρά τον απασχολεί η παιδική σεξουαλικότητα. Το 'Don’t EVER Love Me’'είναι ένα installation με κούκλες. Οι κούκλες ενός ενήλικα που προβάλει πάνω τους την πραγματική ζωή, ίσως και σαν άσκηση για κάτι που έπεται. Η Em Kei γυρνάει πίσω στις παιδικές ανησυχίες της πρώιμης εφηβείας και αντιμετωπίζει ηδονοβλεπτικά και νοσταλγικά ένα 'youth culture' σύμβολο. To 'Jacket 'στέκεται μοναχικό ως σουβενίρ από τις συναντήσεις μιας νεανικής ομάδας. Στο 'Μασημένο Ροζ ' η Ιωάννα Μύρκα ορίζει τα χαρακτηριστικά της εφηβείας και το θράσος, την αφέλεια, την αμηχανία, και την σκληρότητα που την συνοδεύει, μέσα από ένα σύμβολο φετίχ, την τσιχλόφουσκα. Για τον Νίκο Παπαδόπουλο το σύμβολο της παιδικότητας στο έργο του με τίτλο 'Dizzy Game ' δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από ένα παιδικό παιχνίδι, ένα 'γύρω-γύρω όλοι' που ορίζει την ανάμνηση της παιδικής διασκέδασης. Στην ουσία όμως, πρόκειται για ένα παιχνίδι το οποίο βασίζεται στην αρχή της τροχιάς και κατά συνέπεια εγκλείει μέσα του το αναπόφευκτο και τον ίδιο τον κύκλο της ζωής. Η Σταυρούλα Παπαδάκη προσωποποιεί το σύμβολο της παιδικότητας, του δίνει μια υπερφυσική διάσταση. To έργο 'Diamonds Are Forever ', είναι ένα παραμορφωμένο ον το οποίο μοιάζει να προσπαθεί -κρατώντας περήφανα δύο διαμάντια- να ισορροπήσει μέσα στον κόσμο της δικής του αθωότητας. Και η Δέσποινα Στόκου προσωποποιεί τη βιωματική απώλεια της παιδικότητας, και σωματοποιεί την αίσθηση του παιδιού. Το έργο ' Τεχνικές αντιλήψεις για αρχάριους : στέλλα ' διαδίδει την ανησυχία που έχει ένα άγνωστο, εφηβικό σώμα και το πείσμα του να τα καταφέρει στον κόσμο των 'μεγάλων'.


Την επόμενη εβδομάδα : Odd girls out and the loveshies

turningtwelve exhibition

***********************************************************************************
My Mellow Life
27okt-30okt - fri, sat, sun, mon 16:00-22:00
em kei,nikos papadopoulos,stavroula papadaki,thanos samaras,ioanna myrka,despoina stokou
***********************************************************************************

Odd Girls Out and The Loveshies
3nov-6nov - opening 2nov at 20:00
eirini karayannopoulou,panagiotis loukas,tereza papamichali,giorgos tourlas,constantina voulgari,vardis marinakis
***********************************************************************************
curatorial: margarita kataga, tereza papamichali
christokopidou 2, psirri, tel. 210-3212893

http://onkissingticklingandbeingbored.blogspot.com